پرده ی اول
فکر می کردم رتبه ی کنکورم بین ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ بشه اما به طرز معجزه آسایی ۵۲۰۰ شد و باعث شد به جای رشته برق دانشگاه تبریز، مهندسی معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز رو به عنوان اولویت اولم، انتخاب کنم. البته تعریف هایی که از این دانشگاه شنیده بودم و اعمال نظر بقیه هم بی تاثیر نبود که” برای دخترها توی رشته های مهندسی، معماری بهترینِ، توام که هندسه دوست داری و نقاشیتم خوبه پس معماری بزن”. این شد که اولین تصمیم بزرگ زندگیم رو گرفتم و شدم دانشجوی غیربومی معماری در شهر اولین ها؛ تبریز، شهری که برای من هم خیلی از اولین بارهارو رقم زد.
پرده ی دوم
خوشحالم که رتبه ام بدتر از انتظارم شد، وگرنه الان از مقاومت و خازن حرف می زدیم و شاید اصلا اینجا نبودیم… بله، انتخابم درست بود و من لابه لای واحدهای معماری متوجه علاقه وافرم به شهر و پژوهش شهری شدم و همچنین با کسی آشنا شدم که تا به الان بهترین دوست، همکار و مشوق هم بودیم، سپیده. کسی که خوندن این مطالب رو در سایت براتون ممکن کرده و سنگینی نیمه دوم کار روی دوششه.
پرده ی سوم
پرده ی چهارم
پرده ی پنجم
پرده ی ششم
پرده ی هفتم
سیویتاس استارتاپی است که از مهر ۹۷ فعالیت خود را در زمینه سواد شهری، سناریوی شهری و تعامل خلاقانه با شهر در پارک علم و فناوری استان اردبیل آغاز کرده است. اما همه از ما می پرسند سیویتاس یعنی چه؟
سیویتاس کلمه ای لاتین است که قدمتش به روم باستان بر می گردد اما همچنان در ادبیاتِ شهری و کتاب های انگلیسیِ مرتبط با مباحث شهرسازی از آن استفاده می شود. این کلمه ی به ظاهر کوچک، معنای عظیم و با ارزشی در دل دارد. سیویتاس یعنی جامعه ای از شهروندان که در جهت رسیدن به هدفی واحد و مشترک، به مسئولیت اجتماعی خود عمل می کنند و با هم یک جامعه شهری می سازند. سیویتاس به طور خلاصه یعنی جامعه شهریِ مسئولیت پذیر!